Posts weergeven met het label cello. Alle posts weergeven
Posts weergeven met het label cello. Alle posts weergeven
donderdag 21 mei 2015
maandag 15 september 2014
het gesproken boek
Je ziet ze steeds vaker in de bibliotheek, maar vroeger had je ze ook al:
Ik doe het vandaag nog steeds een beetje rustig aan. Gisteren heb ik de hele dag naar BBC radio 2 geluisterd via internet en de hooggespannen verwachtingen voor het sluitstuk van het jaarlijkse Hyde Park concert werden wat mij betreft volledig waargemaakt. Ofschoon er ook deze keer gebruik werd gemaakt van de modernste electronische geluidstechnieken, werden nu voor het eerst sinds ik weet een hele set lang de liedjes van Jeff Lynne ten gehore gebracht zoals hij en zijn medearrangeurs Richard Tandy en Louis Clarck ze bedoeld hadden. Jeff lichtte dat bij één nummer `Stepping Out´ ook uit. `I never got that one right` Het waren niet alleen de violen en de electronische geluiden, maar ook de backing vocals die nu eens niet schreeuwerig en uit balans klonken. Volgens mij kwamen ze gedeeltelijk uit een doosje, maar dat is wat mij betreft toegestaan. Wat wel hinderlijk was, was de hi-hatt van de drummer die ook bij de rustige gedeelten te hard te horen was. De ervaring met de live-uitvoering van In My Spaceship doet mij echter vermoeden dat de drummer in zijn éne oor de puls van de meelopende geluidstrack met de op het podium te moeilijk reproduceerbare klanken hoorde en dat hij dus band, orkest en tape synchroon moest houden.
Geeft niets, mensen die hier kritiek op hebben wijs ik altijd op de vele composities voor akoestisch instrument en tape, van serieuze 20-ste en 21-ste eeuwse componisten. Het klonk gewoon geweldig, zelfs in gecomprimeerde streamkwaliteit en ik word er heel blij van:
Ik doe het vandaag nog steeds een beetje rustig aan. Gisteren heb ik de hele dag naar BBC radio 2 geluisterd via internet en de hooggespannen verwachtingen voor het sluitstuk van het jaarlijkse Hyde Park concert werden wat mij betreft volledig waargemaakt. Ofschoon er ook deze keer gebruik werd gemaakt van de modernste electronische geluidstechnieken, werden nu voor het eerst sinds ik weet een hele set lang de liedjes van Jeff Lynne ten gehore gebracht zoals hij en zijn medearrangeurs Richard Tandy en Louis Clarck ze bedoeld hadden. Jeff lichtte dat bij één nummer `Stepping Out´ ook uit. `I never got that one right` Het waren niet alleen de violen en de electronische geluiden, maar ook de backing vocals die nu eens niet schreeuwerig en uit balans klonken. Volgens mij kwamen ze gedeeltelijk uit een doosje, maar dat is wat mij betreft toegestaan. Wat wel hinderlijk was, was de hi-hatt van de drummer die ook bij de rustige gedeelten te hard te horen was. De ervaring met de live-uitvoering van In My Spaceship doet mij echter vermoeden dat de drummer in zijn éne oor de puls van de meelopende geluidstrack met de op het podium te moeilijk reproduceerbare klanken hoorde en dat hij dus band, orkest en tape synchroon moest houden.
Geeft niets, mensen die hier kritiek op hebben wijs ik altijd op de vele composities voor akoestisch instrument en tape, van serieuze 20-ste en 21-ste eeuwse componisten. Het klonk gewoon geweldig, zelfs in gecomprimeerde streamkwaliteit en ik word er heel blij van:
woensdag 7 juli 2010
zondag 13 december 2009
Debussy, Sonata for Cello and Piano in D minor - III. Finale
Stéphane Tétreault (16) play Debussy's Sonata for Cello and Piano in D minor (Montreal, October 2009) Sasha Guydukov, piano
Stéphane Tétreault (16 ans) joue la sonate pour violoncelle et piano en ré mineur en compagnie de Sasha Guydukov au piano (Montréal, octobre 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)