Downloaden toch strafbaar

De rechtbank in Den Haag heeft woensdag een vonnis uitgesproken waarin werd geoordeeld dat een kopie maken van illegaal materiaal als illegale handeling beschouwd wordt, waarmee de thuiskopie op losse schroeven zou komen te staan.

De brancheorganisatie van de entertainmentindustrie, de NVPI, is verheugd met het vonnis van de rechter in Den Haag: het oordeel "komt volledig overeen met het standpunt dat zij hierover heeft ingenomen". De rechter oordeelde dat het maken van een kopie voor eigen gebruik van illegaal materiaal niet door artikel 16c van de auteurswet wordt toegestaan. Het vonnis, dat een bodemprocedure die de Stobi tegen de Sont voert, moet beslechten, houdt in dat het kopiëren van illegaal materiaal een illegale handeling vormt.

De Stobi (Stichting Overlegorgaan Blanco Informatiedragers) legt het vonnis van de rechtbank anders uit: zij stellen dat de rechter oordeelde dat auteurs impliciet toestemming voor kopiëren geven als hun materiaal legaal op internet wordt aangeboden. Bij het vaststellen van de thuiskopievergoeding wordt nu nog geen rekening gehouden met werken waarvan de auteur impliciet of expliciet toestemming voor kopiëren heeft gegeven. Volgens Stobi-voorzitter Alexander Hent zou het vonnis van de rechter tot een lagere heffing moeten leiden. Dat zou tot gevolg moeten hebben dat blanco mediadragers, zoals cd's en dvd's, in prijs omlaag gaan. Bron: Tweakers.net

Fry and Laurie's piano masterclass

Hiep hiep ...

Een beetje kringloper is ze aleens tegengekomen: de verjaardagsplaatjes, klankdruk op karton, dus meestal kromgetrokken, maar met een ingeknepen paperclip druk je hem weer recht. Een toepasselijker entry kon ik niet vinden. Mocht iemand er nog eentje hebben met de naam "Jan" dan houd ik mij aanbevolen.

Hoera! DANNY is jarig

Kringloopdag (2)

Zaterdag had ik het over een succesvol kringloopwinkelbezoek waar ik nog op zou terugkomen. Welnu, ik schafte een aantal fraaie LP's aan, waaronder "Slade Alive!" die ik deels kocht om de leuke binnenhoes en deels om het feit dat ik het toch wel aardige muziek vind, Status Quo maar dan anders of zo... Bij beluistering werd ik aangenaam verrast door de muziek. Het is leuker en meer psychedelic rock-achtig dan ik dacht.

Verder ben ik een groot liefhebber van oude electronische orgeltjes e.d. Al menig blikkerig klinkend keyboardje heb ik bij de kringloop weggesleept. Sinds zaterdagmiddag echter ben ik de trotse bezitter van een Roland EP-11, inclusief sustainpedal en flightcase. Dat is het betere werk :-)


(deze foto is van een website geplukt, de mijne is donkerbruin met eiken fineer)

Het geluid door het speakertje is vreselijk, maar gelukkig zitten er allerlei aansluitingen achterop om hem op je line-in van je geluidskaart an te sluiten:
In my spaceship op de EP-11

Instuderen

Bij wijze van uitzondering heb ik gisteren ook vanaf 21:00 uur naar het voetballen gekeken. Ik ben allesbehalve een kenner, maar ik (en ik heb getuigen!) zei al vantevoren dat dit een zenuwslopende wedstrijd voor Nederland zou worden en zoals bij al mijn boude uitspraken kreeg ik wonderbaarlijk genoeg het gelijk geheel aan mijn zijde.
Het wijkfeest ging nog tot 21:00 uur door. Wij konden er in de tuin "in in echo echo van van mee mee ge ge nieten nieten." De laatste bandleider liet zich om vijf voor negen nog de sarcastische uitspraak "wat een fantastisch publiek vanavond!" ontvallen.
Het gebruikelijke vuurwerk aan het einde van de avond bleef uit. Er steeg weliswaar één vuurpijl van het feestterrein omhoog en ik hoorde ook nog één 100-klapper, maar wellicht zat er een Russische immigrant in het buurtcomité die zich niet kon beheersen. Ach, moeilijke beslissingen voor zo'n organiserend comité: heb je ééns per jaar een vergunning om de hele wijk 14 uur lang aan één stuk door van geluidsoverlast te voorzien (en ook nog lekker pal tegenover een verzorgingsflat...), is er voetbal op TV! Màg je eens een keer midden in het jaar een zooi vuurwerk afsteken waar menig Chinees restaurant-eigenaar jaloers op zou zijn, verliest het Nederlans elftal op het moment dat je je sigaret al bij de eerste lont hebt.

Maar goed. Life goes on. Ik heb in deze laatste week van het schooljaar nog een hoop werk te verrichten, met als voornaamste speerpunt de musical van groep 8. Onze jonge school levert volgende week voor het eerst een groep kinderen af aan het voortgezet onderwijs en omdat die pioniers niet erg groot in aantal zijn, verzorg ik niet alleen het instuderen van de liedjes en een deel van het geluid, maar speel ik ook een rolletje in het geheel: Ik ben "de boswachter". Yep, deze musical lijkt "getype-cast". De attributen heb ik al: dikke buik, baard, laarzen, groene jas, verrekijker,...



Het instuderen van een toneeltekst vind ik rotwerk. Mijn visuele geheugen is niet sterk, mijn auditieve des te meer. Op school haalde ik menig goed cijfer, omdat ik in mijn hoofd vaak bijna letterlijk het verhaal van de leraar als een cassettebandje kon afluisteren. (Dit talent keert zich overigens in tijden van stress tegen je, omdat je dan verschillende cassetterecorders links en rechts in je hoofd hebt spelen, die je maar niet uitkrijgt.)

Bij het uit mijn hoofd leren van liedjes draai ik altijd een CD van het liedje een paar keer achter elkaar door de koptelefoon en als er geen opname is, dan maak ik er zèlf een. Tijdens het opnemen komt het meestal ook al voor 90% "te zitten" , want in opnamestudiootje spelen heb ik lol.
De afgelopen dagen had ik ook geen millimeter zin om te gaan zitten stampen, maar op zeker ogenblik viel er een kwartje: als ik nu net als met liedjes het noodzakelijke met mijn hobby verenig dan maak ik er voor mezelf nog een leuk dagje van èn ik heb weer iets leuks voor mijn weblog.
Vandaar hier de voor mij lastigste scène in hoorspelvorm. De muziek en geluidseffecten die komende week gaan klinken ziten er ook al in. Korte inhoud van het voorafgaande: schoolklas is op kamp en op de laatste ochtend blijkt de juf ontvoerd te zijn.

Splogman - scène uit "Het spoor van Bijster" (Cees West)

Voor het telefoongesprek ga ik een antennetje aan een dictafoon vastmaken om als extra geluidseffect het stemmetje aan de andere kant te kunnen laten horen, zoals er ook een karaokespeler vermomd als boswachtershuisje een CD met bosgeluiden afspeelt op het toneel. Kijk, zo krijg je weer lol in je werk.

Solitude

Het is allemaal voorbij ......'t Is over ..... Gisteravond won het Russiche voetbalteam met 3 - 1 van ons nationale team. Een bittere teleurstelling voor de oranjefans, een gevoelige nederlaag, een kater - een gevoel van eenzaamheid. Vandaag daarom een prachtige versie van een nummer, getiteld Eenzaamheid ............ Solitude

Solitude (reprise): Don Byron klarinet - Cyrus Chestnut piano - Ron Carter en Christian McBride bas
Opgenomen op locatie in de Hey Hey Club tussen 11 en 22 mei 1995 voor de Robert Altman film Kansas City.

Solitude werd voor het eerst uitgevoerd door het Duke Ellington orkest in 1934 en werd een standard, die daarna nog vele malen werd uitgevoerd o.a. door Django Reinhardt (1936) en Billie Holiday ( 1952).
Keep swinging:

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Kringloopdag

Met recht, ja! De hele ochtend ben ik bezig geweest met het recyclen van In My Spaceship en 's middags hebben wij een zeer geslaagd bezoekje gebracht aan de kringloopwinkel in Zwolle-zuid. Ik ga jullie niet op twee dagen achter elkaar, met demo-versies van mijn hitje lastigvallen (nee, ik sla een dagje over ;-). Vandaag één van mijn andere passies: Nederlandse reli-muziek. Er zijn maar weinig mensen die net als ik dit genre vinyl bestuderen en verzamelen. Frits Jonker (zie rechter-menu) is de enige medeverzamelaar die ik ken van mijn generatie. Nu moet ik toegeven dat ik al die koren ook laat staan hoor en soms zijn de gospel-groepjes ook niet meer dan één keer doorzappen/prikken waard, maar toch zitten er veel juweeltjes tussen. Ga nu eens rustig zitten, vergeet al je vooroordelen en luister puur naar de zang en de aandacht waarmee gemusiceerd wordt:

Full Gospel Trio (gitaar en bas) - God is nog op de troon



Mooi hè! Cliché's zijn prachtig als ze maar goed worden uitgevoerd. Het plaatje is uitgebracht bij het IBRA-label en uit de binnenhoes van een ander singletje, dat ik vandaag kocht, van het Ibra-koor (uitgebracht bij "Glorieklanken") valt te lezen dat de naam Ibra in verband gebracht moet worden met een radio-omroep in het Zweedse Tanger, opgericht ergens rond 1950 (gzme) vanuit de Zweedse Pinksterbeweging.
Terwijl ik dit typ schreeuwen een soulzanger en -zangeres de longen uit hun lijf op het wijkfeest, dat vanaf 10:00 uur vanochtend tot het vuurwerk vanavond rond 11 uur de buurt in spettert(tja, dat van die voetbalwedstrijd had de organisatie zolang vantevoren ook niet kunnen bedenken, natuurlijk.)

Net als McCartney

Kent u bijvoorbeeld de demo-versie van Fool on the Hill door Paul McCartney achter de piano met zo'n shave and a haircut-einde eraan? Dat was nou zo'n bootleg die ik weleens van een Beatles-fan op een cassettebandje kreeg en waar ik héél zuinig op was, want dat was me toch een partij uniek, nou zeg! Tegenwoordig slingeren die dingen overal op internet rond, van The Beatles, Pink Floyd, David Bowie, Kate Bush, noem maar op, maar ik koester de herinnering aan de tijd dat je iemand moest kennen die de juiste wegen wist te bewandelen om aan die bootlegs te komen.
Vandaag heb ik de re-constructie van mijn grote hit "In my spaceship" weer ter hand genomen. Mijn hemel, wat doe ik mezelf aan. Hij staat sowieso nog steeds op nummer 1 van mijn meest arbeidsintensieve splogwerkjes ooit en als ik nou zo slim was geweest iedere stap in het proces en elk spoor apart op te slaan, dan had ik nu niet zo zitten zuchten... Nee, ik heb indertijd lukraak wat samples en alternatieve mixen op een CD gekwakt, want ik was het liedje zàt.



Anyway, bij deze slinger ik alvast een verzamelaarsobject het net op. Wel downloaden, want tegen de tijd dat In my spaceship écht een hit wordt (ja, ik heb per slot een heus platencontract. Het lied komt op CD, maxi-single (vinyl) en als betaalde download.) dan verwacht ik dit demootje wèl overal in de gedeelde folders op jullie pc's te treffen als ik met limewire of soulseek ga browsen. Het is echt de allereerste versie, opgenomen als een geheugensteuntje, in december 2003 of januari 2004:

In my spaceship special unreleased bootleg demoversion

Eilander Lieten

Mijn liefde voor het wad en het eiland Schiermonnikoog (gzme) is onder de meesten van jullie wel bekend: de brede stranden, de vogels, de Harry Potter-achtige sfeer van Hotel van der Werff, het heerlijke eetcafé Marlijn, de bedrijvigheid rond de buurtsuper, de hoeveelheid verschillende natuurlandschappen op één zo'n klein eilandje, het vooroorlogse badstrand de sfeer op de terassen en de kroegjes 's avonds, ... dat wil zeggen in het voorjaar en in de zomer, want van andere jaargetijden kennen wij het eiland niet. Ik heb eens gelezen dat van november tot maart het voor veel eilanders een hel is. Na de vrolijke drukte met iedere week weer nieuwe leuke vakantiegangers zou het dorp in de wintermaanden in een zwart gat vallen. Het aantal echtscheidingen zou in deze periode buitengewoon hoog zijn. Ik heb het zelf niet onderzocht. Ik weet alleen dat het echtpaar waar wij geregeld een appartementje van huren deze winter gescheiden is, wat dus in dit plaatje zou passen.
Hoe dan ook: ik kan me voorstellen dat voor veel eilanders de wetenschap dat de lente weer komt het mooiste van de winter is.

Jacob Velthuis en Janny Schut - Yn de winter

(uit de film "Eilandbewoners" van Jan Vrijman. voor geluidsfreaks: je kunt horen dat het laatste couplet apart is opgenomen )

Alles moet kloppen.

Volgens Mark Mieras in zijn boek "Ben ik dat?" (Google zelf maar even) is alles in onze hersenen erop gericht om dingen te laten kloppen (en het brein heeft hierbij een heel arsenaal aan misleidende trucjes ter beschikking...). Ik neem dat direct aan. Hoe anders zijn de godsdiensten ontstaan? Hoe anders is de wetenschap ontstaan? Hoe anders zijn culturen ontstaan? Voor ieder van ons moet de wereld kloppen. En daar zit direct het probleem: (en dat is ook ergens in dat boek te lezen) dat ieders hersenen nèt ietsje anders in elkaar zitten en dat ieder tijdens zijn/haar ontwikkeling andere stimuli moet assimileren, zodat wat voor de één klopt als een bus, voor de ander "kloppend gemaakt" of genegeerd moet worden, of erger: verminkt of vernietigd moet worden.

Mijn eigen leven bestaat uit een gevecht met datgene in mij dat inderdaad vindt dat alles moet kloppen en dat andere deel dat weet dat er heel veel gewoon niet klopt en vindt dat je dat maar als gegeven moet accepteren. Dat laatste is gelukkig sterker, want anders zou het leven wel erg moeilijk worden. Niettemin, soms klopt het en soms rammelt mijn wereld aan alle kanten.
Neem nu dit blog. Aanvankelijk klopte het precies. Het was de internetrepresentatie van een radioprogramma met dezelfde naam. Af en toe kwamen er echter zelfstandige posts tussendoor: klopte niet helemaal, maar was niet hinderlijk, want ze bleven binnen het thema.
Toen het programma stopte verkeerde dit blog ineens in een staat van verwarring. De oorspronkelijke basis van het bestaansrecht was verdwenen. Toch wilde ik het niet opheffen of "bevriezen", omdat de titel alleen al verschillende keren interessante mensen, zelfs geestverwanten contact met mij deed zoeken: het blog moest blijven!

Bijna een jaar lang heeft het nu van links naar rechts en van onder naar boven gezwalkt, zoveel mogelijk binnen het thema "vreemde geluiden", maar soms ook daarbuiten (waar ik vaak heel snel weer spijt van kreeg, want...). De mede-bloggers leveren af en toe nog leuke bijdragen (voor alle duidelijkheid: mijn dank jongens!), maar nog steeds klopt het blog niet: wat is het nou? een muzieklog voor Zwolle en omgeving? een muzieklog over vreemde muziekzaken? Een vogeltjeskijklog? Splogman's dagboek? Een uithangbord voor Splogman's muziekactiviteiten? een muzieksharityblog? een kleine maar onduidelijke greep uit het ongelooflijk leuke/vreemde/mooie geluidenaanbod op internet? Het lijkt een vage combinatie van dit alles te zijn.
Is dat erg? Nee, natuurlijk niet! Maar het maakt het stemmetje in mij dat vindt dat alles moet kloppen en duidelijk moet zijn een beetje schreeuwerig en schreeuwende stemmetjes vind ik zeer vervelend. Vandaar dat ik hem een beetje tegemoet ga komen en ga proberen dit blog een beetje kloppend te maken. Hierbij kijk met een schuin oog naar Frits Jonker's Soundtrack of my life waarop iedere dag een verhaaltje, met illustratie én een met het onderwerp samenhangende geluidsopname staat.
Zoiets gaat Vreemde Geluiden ook worden, al zal mij dit niet iedere dag lukken zoals Frits. Ook zal ik blijven experimenteren met de "gesproken entries" en de geluidsopname zal af en toe van eigen hand zijn. Volgens mij klopt het dan weer aardig.



En wat heeft Urbanus hiermee te maken? Welnu: dit klankdruksingeltje klopt niet, volgens mij. Volgens de opdruk moet het afgespeeld worden op 33 toeren. Dan klinkt het ZO.
Tja, moeilijk te zeggen of het wel klopt, want Urbanus speelt hier met opnamensnelheden: sommige stemmetjes klinken te hoog, anderen 'gewoon' en anderen te langzaam.
Laten we het eens op 45 toeren draaien. Het lijkt er toch erg op dat dìt de bedoeling was, maar 100% zeker weten we het niet, ook op deze snelheid klopt het niet helemaal, hooguit klopt het ietsje beter. Maar welke versie is nu plezanter? Soms is het dus juist leuk als dingen niet kloppen.

EUROPA CUP

Eigenlijk wilde ik het onderwerp voetbal een beetje vermijden op dit blog. Ik bedoel: je kunt nergens komen of ... precies ... en dan die lelijke kleur overal ... u snapt mij.
Aan de andere kant heeft u gisteren misschien gemerkt dat ik met dit blog "back to basics" ga. De "Splog" van Splogman komt oorspronkelijk van "Slappe Platen LOG", een blogje dat slechts een beperkt leven beschoren was. Dus in plaats van hier nieuwe bevliegingen te introduceren, probeer ik één van de eersten eens een beetje fatsoenlijk af te ronden. Fans van het eerste uur zullen hier en daar eerder gepubliceerde flexidiscs en andere reclameplaatjes-we gooien alle aanverwante genres maar even op één hoop-tegenkomen. Volledig zal het nooit zijn. Voor mensen die specifiek dit onderwerp interessant vinden wijs ik ook nog op de site van Frits Jonker en die van van Hans Koert
Anyway, voetbal dus: hoogtepunten van de halve finale van de europacup op 25 april 1973 (ik was toen 9) te Madrid. Aan het einde wordt pas duidelijk welke firma ons dit historisch document schonk.

Maak van je leven een langspeelplaat

"sorry, het heeft niets met dit nummer te maken maar ik wilde tòch even zeggen dat roken hartstikke ongezond is" klinkt er ineens op kant A tegen het einde van het nummer. Op kant B legt iemand het liedje stil om in bredere bewoordingen dezelfde boodschap nog eens voor het voetlicht te brengen. Deze grammofoonplaat werd vervaardigd in opdracht van AKTIE NIET ROKEN 1967 En verder is het gewoon hartstikke leuke hippe Nederlandse beatmuziek.

IT'S ALIVE !!!

Een robot die rondrijdt totdat hij een voorwerp treft waar hij op kan drummen. Eenmaal in contact met een object drumt hij erop samplet het geluid dat dit maakt, speelt het af als loop en drumt daarop weer mee.


yellow drum machine's eerste film:


een interview met de maker en uitleg over de simpelheid van het ontwerp:


meer filmpjes van deze "soort-van-levensvorm" zoals Frits Lyneborg het noemt


Inmiddels zijn er twéé van deze creaturen:

Adriaan Jaeggi overleden

Schrijver, dichter en columnist Adriaan Jaeggi is dinsdagavond op 45-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van darmkanker. Dat meldt Het Parool, waarin Jaeggi een column had, woensdag.
Zijn "De tol van de roem" is dit jaar nog op dit weblog besproken. Jaeggi was niet alleen schrijver, maar ook trombonist en in deze hoedanigheid hoorde ik hem nog niet zo lang geleden praten en muziek uitzoeken op radio 6.

Little whiskey child

Eerste Try-out ‘Little Whisky Child’ van Blue Dew
De eerste try-out- van de nieuwe voorstelling van Blue Dew: Little Whisky Child (verhaal en muziek) is 21 juni a.s. in Boijl. Het optreden vindt plaats tijdens het Vertelweekend dat van 20 t/m 22 juni wordt georganiseerd door Natuurkampeerterrein De Bekhofschans i.s.m. John Beumer van Blue Dew. Het Vertelweekend is een weekend met ruim 15 verhalenvertellers en zaterdagavond 21 juni de voorstelling Little Whisky Child.

Folk met een verhaal
De folkband Blue Dew combineert verhalen en muziek in haar theatervoorstellingen.
Het programma ‘The Long Journey Home’ trekt al jaren volle zalen, daarnaast heeft Blue Dew een verhalenvoorstelling ‘Roasted Barley’ waarmee ook wordt opgetreden. Voor kinderen (en volwassenen die nog jeugdig van geest zijn) heeft Blue Dew het programma ‘Tales for the Ever-Young’ gemaakt.

Sinds 2006 wordt er door Blue Dew gewerkt aan de vierde voorstelling ‘Little Whisky Child’, bedoeld als de tweede grote voorstelling naast ‘The Long Journey Home’. Little Whisky Child bevat voornamelijk eigen muziek van Blue Dew en een door John Beumer, de contrabassist/verteller van Blue Dew, zelf geschreven verhaal dat zich af speelt ten tijde van de Amerikaanse Drooglegging (1920).
Jan Kuijs schreef de liedteksten, Blue Dew zette de nummers op melodie.

Little Whisky Child: Een verhaal, muziek, en een film
De voorstelling 'Little Whisky Child' wordt komend seizoen gespeeld met muziek en verhaal. Ondertussen wordt er verder gewerkt aan de film die zodra hij klaar is aan de voorstelling wordt toegevoegd. De bandleden van Blue Dew figureren als de personages uit het verhaal. In mei vonden de eerste filmopnames plaats aan het strand in Vlissingen. Blue Dew werkt samen met Sindala Filmproducties. Filmregisseur Bernard Nauta van Sindala Filmproducties heeft ook een belangrijk deel van de totale regie van Little Whisky Child op zich genomen.

Meer informatie over :
Blue Dew – www.bluedew.nl
De Bekhofschans – www.bekhofschans.nl

verdrongen geluiden

Het is slechts zijdelings in het nieuws geweest, maar de vulkaanuitbarsting in Chili, een maand geleden, de aanhoudende uitbarstingen en het verhaal erachter/eromheen blijven bijzonder. Zie hier enkele spectaculaire foto's.
Zou iemand geluidsopnamen hebben gemaakt van zo'n met electrische ontladingen gepaard gaande eruptie?

Dance sister dance!!!

Wij zijn trots!

Zmovies, oftewel Jelle-Jan (acteur/editor/geluid) c.s. heeft een belangrijke prijs in de wacht gesleept met de film Paperboy.

The paperBoy wint Expose Your Talent 2008!!!
En op 30 mei 2008 was het dan zover, de winnaar van alle inzendingen voor Expose Your Talent is op een groot feest, in Hoofddorp, bekend gemaakt. En wie is het geworden… The paperBoy!

Vakjury
De film kent goede camerastandpunten en er is goed gemonteerd. Ook opvallend is de acteur, die heel natuurlijk speelt. Er wordt op bijzondere manieren spanning gecreëerd, dat is knap gedaan. Het is duidelijk dat we hier te maken hebben met ervaren makers: een mooie combinatie van camerawerk, editing en geluid.

Rik IJ, Britt, Jelle-Jan en onze coach Erik Fransen, hebben een echte Oscar van plastic gewonnen! Helaas kon Jelle er wegens wadlopen niet bij zijn.

Foto’s zullen hier binnenkort te zien zijn.

Alle inzendingen - film op Zmovies.nl - film op Expose your Tallent - Vakjury

Oddio kids

Het is soms moeilijk om van alle projecten waar ik, of één van mijn vrienden bij betrokken is verslag te doen. Ik was deze bijna vergeten. Hoewel ik al vrij veel te doen heb, wil ik zeker van de partij zijn bij dit unieke gebeuren. Ik ben zelfs al aan het compoknutselen.

"Oddio Overplay is pleased to announce the launch of the world's first netlabel devoted to children, Oddio Kids, featuring recordings by kids, recordings of fun music by grownups, audio stories and printable books and toys!! You -- kids and adults -- are invited to participate.

We need your help:

° Musicians and Musicmakers
° Visual Artists (for cover art, print toys, stories)
° Label Staff
° Story Readers and Story Writers
° Sound Effect and Music Techs

There is also a design contest where you can submit your ideas and win $50 (US). Don't worry about the way things look now. The site will be awesome looking in a couple of weeks after the illustrators get their hands on it. This is historical, after all, as the first kids netlabel ever!"

Learn more over at ... Oddio Kids! (via Blogio Oddio)

Girls rock!

De uitslag is binnen!!

Beeney-bouncy-burgers

De Swedish chef ( = De Zweedse kok), een karakter uit de Muppetshow heeft mijn hart ( en mijn maag) gestolen, aangezien ik gek ben op koken, humor en een goede maaltijd ( we laten de muziek hier even liggen zoals je merkt, al zul je straks het liedje van de Zweedse kok wel niet meer uit je hoofd kunnen krijgen). De korte filmpjes van de Zweedse kok starten alle in de keuken, waar hij zijn herkenningsmelodie zingt en hij zijn recepten aan het publiek uitlegt, zoals een echte TV-kok, in een soort Scandinavisch gebrabbel, dat helemaal op Deens lijkt als je 't mij vraagt. Elk filmpje eindigt steeds weer met de haast legendarische woorden: börk! börk! börk , waarna hij de ingrediënten één voor één weggooit.
Hier het recept voor Kødbollers of gehaktballen. Onze TV-kok maakt er Beeney-bouncy-burgers van.

Dit recept van de zgn. Beency-bouncy-burgers zal zeker in de smaak vallen, al hoor je ze wel met mes en vork te eten en niet met een tennisracket.

Als je inmiddels trek gekregen hebt, dan vind je nog een paar van deze recepten op Dining with Danes.

Keep swinging

Durium

http://keepswinging.blogspot.com 825 x Jazz door een Zeeuwse bril Nieuwsbrief