zondag 10 maart 2024

update & liggende pose

Hoi! Ja, alles gaat in een wat rustiger tempo hier, dus ook de bijwerkingen van dit blog. Ik heb net The Velvet Underground & Nico geluisterd, jeweetwel met die banaan op de hoes. Alleen dat laatste beetje herrie zet ik altijd halverwege af. Nu North Sea Orchestra. Hemels. Het is nog steeds dik aan, steeds dikker eigenlijk, iedere dag een beetje dikker. Het hek is wel van de dam nu. We doen er ook niet zo geheimzinnig meer over in onze directe omgeving. Ze mogen het allemaal wel weten nu.
Alles wordt relaxter. Soms breekt de angst en andere psycho-ellende nog wel dwars door de pillen en de verliefdheid heen, vooral aan het einde van de dag als ik moe ben, maar ik slaap steeds beter, er komen 'laagjes' vermoeidheid onder elkaar vandaan en ik laat het steeds meer los. Ik word de laatste tijd niet meer wakker met het gevoel dat ik eruit moet om iets specifieks te gaan doen. Het dwangmatige gaat er een beetje af. Maar dwangmatigheid en routine overlappen en ik hou daarom minder tijd over voor radio maken en ik heb besloten één van mijn programma's voorlopig te stoppen. Het is een moeilijke beslissing, net of je moet kiezen wèlke van je drie kinderen je moet offeren, maar het is Frame Duggy Louder geworden. Twee redenen: het is het programma met de minste interactie van luisteraars (hoewel er een stijgende lijn in zat, van luisteraars van het kinderprogramma ervóór die steeds meer bleven hangen en mee gingen chatten) en het is op zaterdag. Dat laatste hoef ik niet uit te leggen en ja... het is misschien ook het moeilijkst op routine samen te stellen, het heeft het minste een 'format', is eigenlijk het meest 'freeform' maar ja... De andere twee gaan ìetsje meer richting FDL veranderen, om mijn ei wat dat betreft kwijt te blijven kunnen. Zo gaan de Racoon Lady mixen door in Yes, We Have No Mountains. Die rubriek heeft zijn eigen 'following', zeg maar. En wie weet komt FDL ooit weer terug, maar dan doordeweeks, overdag, als nachtprogramma in de VS, ook wel grappig, maar nu nog even niet.

vrijdag 23 februari 2024

achterover

Het gaat echt goed. Niet continue. Soms spelen oude angsten en verdriet ineens weer extra hevig op. Maar ik heb ooit iets geleerd over "extinction burst". Ik slaap echter goed en het leven wordt gemiddeld steeds relaxter. Ik weet niet wat me overkomt. Er komt iets terug wat heel lang is weggeweest. Ik heb plezier in dingen waar ik al heel lang weinig meer om gaf, zoals dwarsfluit spelen en een écht mooie plaatjesreeks maken zoals hieronder. Niets moet, alles mag. Een benzo-afbouwpoging mislukte, maar ik realiseerde me daarna ineens dat het ook alweer een tijdje geleden is dat ik extra nodig had om in slaap te komen, dus per saldo heb ik wel degelijk weer enigszins geminderd, ben ik minder afhankelijk van het spul. Yes. Dus. De buitenwereld sucks, dat wel. Ik kan haast geen nieuws meer lezen. Zoveel ellende. Maar mijn directe omgeving wordt steeds leuker.

donderdag 22 februari 2024