achter tralies

Het gaat ìetsje beter, maar we moeten rustig aan blijven doen. Als er de komende tijd jeugdhelden sterven, hebben ze pech, want ik ga even geen 'speciale' uitzendingen doen. Ja, ze zijn allemaal speciaal, maar u begrijpt wat ik bedoel. Had ik trouwens al eens verteld dat ik een tijdje met Wim heb gecorrespondeerd in de tijd van zijn blog? Maar dat hield op een voor mij niet zo'n fijne manier op. Never meet your heroes, dus. Er is de afgelopen week veel meer over hem duidelijk geworden, waardoor ik beter snap waarom het liep zoals het liep, maar het oprakelen ervan speelde wel een grote rol in de onrust in mijn hoofd, afgelopen week. En dan is het ineens wel héél erg zonnig. Maar goed, daarvoor is de zonnebril uitgevonden... ow, leuk onderwerp voor de volgende post.