Anyway, het lijkt mij een goed idee om dit eens te proberen. Ik zal niet altijd mijn dag hebben, of er zelfs doorheen zitten, maar hoevaak heb ik daar als muziekdocent niet doorheen gebeten en hier hoef ik geen klas met drukke kinderen bezig te houden, maar boeken te sorteren e.d. Maar ik zal wèl weer fysiek bij een organisatie horen. SJR is leuk, maar het gevoel ergens bij te horen duurt momenteel niet langer dan mijn uitzendingen en daarna val ik vaak weer in het gat. Ik heb het idee dat dit me weleens goed zou kunnen doen: moe zijn van een middagje boeken sjouwen en me moeten verhouden tot collega's, ipv moe van het niets doen of het zoveelste rondje over de dijk wandelen.
Toen ik net was afgekeurd leek niets me erger dan in zo'n stoffige kringloopwinkel werken met al die kneuzen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Nee, ik heb natuurlijk helemáááál geen afstand tot de arbeidsmarkt en pret!
Over boeken gesproken. Ik ben nu halverwege dit boek, in eerste instantie om meer over haar vader Tobi Rix te weten te komen, maar haar eigen carrière/ leven vind ik eigenlijk veel interessanter. De eerste bladzijden moest ik even doorheen en daarna greep het me, enne... jongens.. dit is wèl Tika, hè! Die alles stil kon zetten:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten