Gehurkt (2)

De laatste dagen luister ik, nu dus ook, naar de grote verzameling krautrock die ik ooit van een daaraan gewijd blog heb gedownload, in de tijd dat dat soort blogs nog welig tierden op het internet. Heel veel van wat ik ook via soulseek binnengeschraapt heb, heb ik nooit of nauwelijks beluisterd, hooguit doorgezapt op zoek naar programmamateriaal. Het blijft verbluffend. Vroeger spaarde ik weken en ging dan in de herfstvakantie met mijn neef naar Staffhorst in Utrecht of naar kom, hoe heette die winkel ook weer in Amstelveen en dan kwamen we terug met drie hooguit 4 LPs, waarvan er minstens twéé uit de aanbiedingsbak kwamen. Dat er veel interessantere platenzaken in Amsterdam em Utrecht waren, wisten wij niet. Hoe hadden wij dat aan de weet moeten komen dan? We stonden er gewoon niet bij stil dat er meer was. De bandnamen kenden we van radioprogramma's of van grote broers en zussen van vriendjes and that was it.
Diezelfde neef geef ik af en toe luistertips, als ik weer eens wat "nieuws" heb ontdekt, waarvan ik denk dat hij dat ook leuk vindt. Soms vraagt hij: hoe kom je hier toch weer aan? Tja, inmiddels heb ik wel diverse muzikale konijnenholen gevonden. Tips voor progrock liefhebbers: "Ihre Kinder" en "Ikarus" beiden krautrockbands. Wat mij aanspreekt is het dromerige, psychedelische, het veelvuldig gebruik van autodidactische dwarsfluiten (heerlijk, zo speelde ik vroeger ook! maar dan in de kerk, hahahaha!), het afwijkende, gecompliceerde òm het gecompliceerde, de gedateerde teksten, de 'jaren 70 distortion' en uiteraard de andere 'vreemde geluiden'.