sloop

Ik voel me totaal gesloopt, na wat waarschijnlijk een fikse voedselvergiftiging was. Het was echt vre-se-lijk. Ik dacht dat ik doodging en op andere momenten wilde ik dat ik dood wàs. Op een gegeven moment was het voornemen er binnenkort een einde aan te maken een geruststellende gedachte. Er kòmt een einde aan. Dat ik enkele psycho-pillen halfverteerd tussen het braaksel zag liggen zal ook niet geholpen hebben. Ik voelde me ook intens eenzaam en verlaten. Ik heb overwogen vrienden of familie te sms-en of ze konden komen, maar een combinatie van te ziek omzelfs maar te sms-en en bezwaard voelen heeft me dat verhinderd. Ik wilde tijdens heldere momenten ook niet dat iemand anders mijn badkamer zou gaan schoonmaken.. diarree en kots o-ve-ral, grootendeels ingedroogd en aangekoekt ook... ben blij dat dit niet op de trap is gebeurd... Ik ruim het nu in etappes op. Ik heb in ieder geval weer schone wastafel, maar daarna moet ik weer minstens een half uur plat.

sorry voor dit onsmakelijke verhaal, maar het is wat het is. Nu wat vrolijkers: