Jemineetje

is het alweer twee weken geleden? Inmiddels is Frame Duggy Louder op pauze gezet. Dus er is weer wat "ruimte" in het weekend. Het plan is om, als ik al mijn CDs heb gedigitaliseerd en op de nieuwe 4Tb schijf (en op de back-up schijf) heb gezet en een groot deel van de fysieke versies heb weggebracht, weer terug te komen op maandagavond (of ietsje eerder als ik me niet kan inhouden, dus waarschijnlijk eerder). Verder gaat het nog steeds goed. Ik tegen een oude vriendin:"We kennen elkaar van de kringloopwinkel". Oude vriendin:"Oh, dus jullie hebben een duurzame relatie." Ja, we hebben nog maar zo'n 10 weken iets en ik kan me nu al geen leven zonder haar meer voorstellen.

update & liggende pose

Hoi! Ja, alles gaat in een wat rustiger tempo hier, dus ook de bijwerkingen van dit blog. Ik heb net The Velvet Underground & Nico geluisterd, jeweetwel met die banaan op de hoes. Alleen dat laatste beetje herrie zet ik altijd halverwege af. Nu North Sea Orchestra. Hemels. Het is nog steeds dik aan, steeds dikker eigenlijk, iedere dag een beetje dikker. Het hek is wel van de dam nu. We doen er ook niet zo geheimzinnig meer over in onze directe omgeving. Ze mogen het allemaal wel weten nu.
Alles wordt relaxter. Soms breekt de angst en andere psycho-ellende nog wel dwars door de pillen en de verliefdheid heen, vooral aan het einde van de dag als ik moe ben, maar ik slaap steeds beter, er komen 'laagjes' vermoeidheid onder elkaar vandaan en ik laat het steeds meer los. Ik word de laatste tijd niet meer wakker met het gevoel dat ik eruit moet om iets specifieks te gaan doen. Het dwangmatige gaat er een beetje af.