met van die vleugeltjes

Toen Willeke en ik in de jaren 90 enkele malen deelnamen aan het straatmuzikantenfestival in Leiden, was er een keer een zanger die koddige liedjes had waarin hij de problemen van het menselijk bestaan relativeerde. Er was er eentje met een refrein dat wij nog jaren op het toilet hadden hangen: "Er zijn eigenlijk maar drie dingen die helpen: OMO power, Persil Super en Libresse Continue, met van die vleugeltjes, met van die vleugeltjes, met van die VLEU-gel-tjes!" Wij konden dat "met van die vleugeltjes" soms ineens gaan zingen om de ander aan het lachen te maken, het ijs te breken, of een ruzie te stoppen. Met recht een gevleugelde uitspraak. (Of zoiets)