Op krukken

Nog even weer een update over hoe het gaat en zo... Ik ben nog steeds niet aan het werk bij de kringloop. Een gebrek aan combinatie geestelijke /lichamelijke draagkracht. Zolang ik rustig aan doe is het wel te doen, maar grensoverschrijdingen worden bestraft, zeg maar. Als ik het met vorige week vergelijk gaat het wel beter, want toen dacht ik erover te stoppen met vrijwilligerswerk en weer kunstenaar/kluizenaartje te gaan spelen. Twee stressfactoren, de verhuizing van de werkplek en de wfmu marathon zijn achter de rug, dus dat gaat schelen. Ik slaap ook steeds beter, hoewel ik vannacht weer een keer wakker werd, met de zwaartedeken (die ik goed had ingestopt aan het voeteneind) en het dekbed volledig los en verfrommeld boven op me. Dus ik heb niet zo zeer last van rusteloze benen, maar ik hèb ze dus wel ...
Dit kan nog enkele weken duren en ik zit het maar uit. Blijf wel in beweging, maar ik ben van 3 km wandelen per dag terug naar max 2 km per dag. Ik heb over één en ander ook overleg met mijn psychiater gehad: gewoon door proberen te gaan, maar dan op halve kracht en met toch weer één benzo pilletje extra. Overigens valt dat laatste eigenlijk mee, want ik had er dus enige tijd geleden drie afgebouwd, met o.a. het idee dat er dan minder extra nodig is bij een terugval en dat blijkt dus waar.
De toestand in de wereld is echt heel ernstig. Ik denk dat veel mensen zich niet realiseren hoe ernstig, hoezeer onze manier van leven wordt bedreigd.... Ik ben er niet continue mee bezig, maar wel meer dan mensen die overdag ook nog moeten werken, denk ik. Ik kijk geen voorkauwpraatshows (mag ik even overgeven), maar volg de internetkoppen en af en toe een artikel op NOS, NRC, Trouw, BBC, New York Times en Boekenstijn en de Wijk. (Daarnaast ben ik geabonneerd op wetenschapsnieuwsbrieven, maar dat terzijde). Ook via Tumblr en Bluesky en de WFMU-DJ-mailgroep bereikt mij af en toe wat beeldvorming. Ik probeer mij te realiseren dat dat niet de betrouwbaarste bronnen zijn, maar soms komt het overeen met wat ik elders lees.
Ja, en dan zijn er vrienden die zeggen: maar dat is niet goed voor jou, je moet je daar een beetje voor afsluiten. Ja, zij realiseren zich allereerst niet hoe betuttelend en kwetsend dat is en ze beseffen ook niet hoe het is om nauwelijks meer mee te draaien in de maatschappij, hoe geïsoleerd je je kunt gaan voelen en dat het nieuws één van de middelen is om contact met de werkelijkheid te houden. Uiteraard is het een kwestie van de juiste balans vinden, maar dat geldt voor iedereen..
Ok, genoeg geleuter. Plaatjes!