Gisteren had ik een zeer slechte dag, maar met wederom dank aan de pharmaceutische industrie ben ik hem doorgekomen en wist ik zelfs mijn 1e fundraise-uitzending van deze twee weken te doen... Van het opgetelde wereldnieuws word ik zeer somber, verdrietig zelfs. Ieder keer als ik Rob de Wijk "in het ergste geval" hoor zeggen in de podcast, blijkt dat enige tijd later te gebeuren. Gisteren zelfs binnen een dag. Als je daarbij nog eens in beschouwing neemt wat er verder nog wordt uitgespookt door figuren als Rubio en Musk, denk ik dat we de wet van Murphy scherp voor ogen moeten houden: alles wat mis kàn gaan, zal (ooit) misgaan. Ik het 'ooit' tussen haakjes gezet, want ik zie momenteel de stront echt tegen de ventilator knallen...
Je denkt dat we nu een woningprobleem hebben? Als Rusland straks half Oekraïne in bezit krijgt, omdat Amerika de steun stopzet en de Europse Unie te laat is met reageren, dan krijgen we straks 20 miljoen Oekraïners deze kant op, terwijl Marjolein Faber de vluchtelingenopvang nèt heeft afgebroken. Gezellig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten