achter je

Ja dat eerste zinnetje in de vorige post was van eergisteren, als een soort geheugensteuntje voor mezelf. Dus nu luister ik weer naar een andere show, rechtstreeks: Shmelting, een nieuw programma. De DJ vertelde dat ze net terug is van twee weken backpakken in Azië, rechtstreeks van het vliegveld, dus dat ze een jet-lag heeft. Perfect voor mijn eigen droom-jetlag... Alonzapine-update, tètètuuuuu! Het is wel wennen, want ik heb bijvoorbeeld weer energie om eergisteren naar Zwolle-zuid te fietsen, naar E, maar mijn conditie blijft daar een beetje bij achter. En de dag daarvoor merkte ik dat ik weliswaar weer moeiteloos 3km loop maar dat 600 meter erbij nèt even te veel is. Langzaam weer opbouwen dus...Ik was gisteren heel moe en de depressie drong daar toch weer een beetje naar doorheen... Maar... niet zo erg als anders op een maandag. Ja, ik werk al een eeuwigheid niet meer, maar maandagen blijven baaldagen.

Ok, we slaan hier even een stukje over... De levendige dromen houden nog altijd aan en de 'heei, dit is een slaapverlamming, ok...' ook... Dit gebeurt voornamelijk in de tweede helft van de nacht, dus nadat ik op mijn "daybed" om 3 uur 's nachts wakker wordt, om naar de WC te gaan en toch mijn bed in de slaapkamer in te duiken. Ik neem me steeds voor om eens te proberen de hele nacht op het daybed door te brengen, maar om de één of andere reden doe ik dat maar niet... Dus dat...ongeveer...