Hoi, sommige lezers zullen vrij zijn vandaag. Ik moet straks werken. Dat klinkt ineens zó cool: "Ik moet werken."! Ik doe weer méé! Ik sta niet meer buiten de maatschappij een beetje toe te kijken. En wat ook zo leuk is: men is oprecht blij dat ik er bij ben gekomen op mijn nieuwe werkplek.
Er werken natuurlijk vogels van allerlei pluimage in zo'n kringloopwinkel: betaalde krachten, stagiares, mensen met allerlei soorten afstand tot de arbeidsmarkt, gepensioneerden, e.d.. En op mijn afdeling ben ik juist één van de minder kwetsbaren, of sterker nog eigenlijk.... Ik had me voorgenomen om niet meteen mijn ideeën te spuien over hoe dingen anders kunnen, want dan maak je je meestal niet geliefd, maar ik word juist meteen uitgenodigd om deel te nemen aan overleg, om mee te denken over knelpunten e.d. Dat geeft me een boost die ik niet zag aankomen, iets waarvan ik me nu pas realiseer dat ik het gemist heb, of nooit gedacht had dat ik het zou missen: werkoverleg en vergaderen! Nouja, zeg....
En dit is in tegenstelling tot het leraarschap werk waarbij je aan het einde van je shift de deur achter je dicht kunt trekken en je thuis op de bank kunt laten vallen met een magnetronhap voor de TV.... heerlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten