De plaatjesliefhebbers kunnen opgelucht ademhalen. Ik heb in de afgelopen dagen weer voor een maand vooruit gewerkt. Het opruimen van Willeke's spulletjes nadert ook het voorlopige einde. Donderdag kwam een vriendin met een wat oudere dame e.e.a. ophalen en die mevrouw gaf me nog wat goedbedoelde tips over waar ik het allemaal naar toe kon brengen en dat er een rubriek in de Stentor is van 'lezers helpen lezers' waar je alleen maar een mailtje naar toe hoeft te sturen en je bent het zó kwijt. Ze had de rubriek voor me uitgeknipt. Toen ze vertrokken waren was ik behoorlijk van streek. Het deed pijn. Die tips ga ik niet opvolgen. Het is juist nìet fijn om vreemden over de vloer te krijgen die door de spulletjes van Willeke heen gaan, en schiften wat ze wèl en niet kunnen gebruiken ... Ik heb nog één doos gevuld met de resterende wol en katoen voor een zieke vriendin op bijstandsniveau. Dat voelt goed en de rest blijft op zolder. Het is inmiddels een overzichtelijke hoeveelheid geworden die niet in de weg staat. Als ik dood ga, mogen mijn nabestaanden dat opruimen en wie weet kom ik nog eens iemand tegen die ik blij kan maken met vijf grote dozen met de meest uiteenlopende soorten stoffen.
Had ik al verteld dat ik een beetje teleurgesteld ben door het wegblijven van reacties op de verschillende oproepen voor het Zwols Muziekarchief? Ik weet soms niet wat ik hier schrijf en wat in mailtjes en chatberichten, maar volgens mij had ik het hier al aangestipt. Weetje, ik moet tòch een beetje het idee hebben dat ik in een behoefte voorzie met dat programma... Ik ga wel door met verzamelen, maar dat researchen en interviewen van mensen... Vooral wat betreft dat laatste ga ik niet meer actief mensen benaderen. Ik vind het ook moeilijk om vragen te verzinnen, omdat ik volgens mij zèlf andere dingen van mensen wil weten dan de luisteraar, of dan die voor de gebeurtenis relevant zijn.
