korte update

Al een tijdje niets gemeld, hier. Het gaat ook min of meer zijn gangetje. Ik kom langzaam een beetje tot rust in mijn hoofd, hoewel met vallen en opstaan. Actieve deelname aan de maatschappij, is wel goed voor me, maar dat had ik vast al eens gezegd hier. Gisteren een vergadering gehad die meer weg had van een groepsvoortgangsgesprek in de Therapeutische Gemeenschap waar ik rond mijn 20-ste mocht verblijven en waardoor ik bijna weer naar de modus van toen schakelde. Karrensporen zijn het. Gelukkig kon ik mij beheersen.
Dus dat, eigenlijk. In mijn oranje boekje zegt de auteur ergens dat wij teveel energie in verontwaardiging en ergernis steken. Daar heeft 'ie eigenlijk groot gelijk in. Ik ben er eens op gaan letten. Ook met waar ik op klik online. Als ik me realiseer dat ik iets wil lezen, omdat de kop verontwaardiging oproept, klik ik niet. Dat geeft rust joh! hahahahahahaha

aan de telefoon

Bijbel

Ja, ik zie net dat ik het er al over gehad had, maar dit is dus mijn nieuwe bijbel:

Op zich zijn het allemaal dingen die ik al wist, of zou moeten weten, maar gaandeweg het boek legt hij het steeds beter uit en je moet af en toe weer aan dingen herinnerd worden. Het is kortom inspirerend. Eigenlijk gaat het al de hele week vrij goed. Ik ben blij als ik in de kringloop ben. In die omgeving lukt het me niet om te piekeren en in vicieuze cirkels te belanden (zelfs als ik het probeer...) En hoe minder mijn hersens vervelend doen, hoe beter, dus ik heb besloten te proberen om er op een derde middag een paar uurtjes bij te pakken en dat beviel goed. Ik sliep beter en ook de rugpijn wordt iedere dag/nacht een héél klein beetje minder. Nou jongens, toch... We zitten dus niet met de handen in het haar (maar die grap heb ik hier al vaker gemaakt).

Historische dag!

Ik vind dit plaatje zo'n mooie metafoor: de oplossing ligt in het loslaten, niet in het proberen te (be)grijpen. En het is een troost om te zien dat laatstgenoemde neiging kennelijk aangeboren is...

En Rutte stapt op: dat ik dàt nog mag meemaken!

meer stoelen

Vanochtend gaat het vrij goed, maar gisteren was weer huilen met de pet op. De lijn omhoog is nooit recht. Voordeel bij het nadeel is, dat ik nadat het me om 12 uur lukte weer uit bed te komen, om mijn hoofd af te leiden en bezig te houden, een klusje heb opgepakt dat ik geweigerd zou hebben als het een opdracht was geweest: ik heb alles wat ik van The Kidoodlers kon vinden gedownload of geript van verschillende bronnen, op chronologische volgorde gezet en zo goed mogelijk van tikken en ruis ontdaan en zo een twee uur lange aflevering van Sounds Under 64 Not Allowed samengesteld, die zó bijzonder is, dat ik hem heb aangemeld bij 'upcoming specials'.

Zo kun je zo'n stoornis tot je voordeel aanwenden, maar het blijft toch behoorlijk kut dat je je niet gewoon een poos achter elkaar 'normaal' kunt voelen...